Vina del Mar 2

Inmiddels zijn we een paar dagen verder. Ik geniet voor 100% van dit ouderwetse lekker aan zee gevoel. Zon , zand tussen je tenen en in je tas,het geruis van de zee, en het geroezemoes erom heen waardoor je zo lekker kunt wegdommelen.... Heerlijk relaxed. Er valt niet zo veel te vertellen als je ligt te genieten op je strandbedje, maar wat ik wel bijzonder vind is als er een kind is dat zijn moeder is kwijt geraakt. Dan fluit de badmeester doordringend op zijn fluit met het verloren kind op zijn schouders. En alle mensen op het strand beginnen in een monotoon ritme te klappen. Dat wekt natuurlijk de aandacht, en in een mum van tijd wordt het verloren schaap weer opgehaald en een luid applaus volgt. Best wel beetje ontroerend. Inmiddels heb ik Tijco en Hetty en Matt ook gevonden. We liepen elkaar zomaar tegen het lijf. Uiteraard snel een terrasje gezocht, wijntje, biertje en coke erbij en een voortreffelijke pizza en allemaal verhalen uitgewisseld. Hartstikke leuke ontmoeting.

Oudjaarsavond hebben we samen gevierd, met Churros, smaakt zo'n beetje hetzelfde als oliebollen, champagne ( heb ik gekregen van mijn hostel)  glitterpruiken en een heerlijke maaltijd in een pizzeria. Was super goed geregeld,en erg lekker.daarna met elkaar naar het strand en genieten van vuurwerk. Het was echt heel bijzonder en prachtig.

op 1 januari 2014 kwamen zij bij mij op het strand, genieten van de ligbedjes en de super hoge golven. Ik had om 17.00 uur afgesproken met Paola, de eigenaresse van http://www.highhouse.cl. Een ontzettend aardige vrouw die graag met mij wilde fietsen en de kust laten zien. Heel erg leuk geweest.

de volgende ochtend haalde Werner haar man mij op en bracht me naar zijn huis. hij is architect ( landart) maar heeft zijn huis zelf ontworpen. Heel bijzonder allemaal. Met zijn drietjes en hun zoon Ian zijn we naar Valparaiso gereden en ik heb daar een fantastische prive rondleiding gehad.  Valparaiso is een van de eerste steden die door de Spanjaarden zijn gesticht. En is een bloeiende havenstad. Het doet me een beetje denken aan Genua. De huizen zijn gebouwd op ontzettend steile heuvels waar de straatjes en de trappen naar de oude huizen zich omheen slingeren. Door de opening van het Panamakanaal raakte Valparaiso haar funktie als belangrijke havenstad kwijt en is wel een beetje armoede ontstaan. Ik was echt blij dat Werner reed want ik had het af en toe niet gedurfd om het straatje naar beneden te rijden, zo erg steil! Heel bijzonder zijn de prachtige muurschilderingrn die je overal tegenkomt. Uiteraard heb ik  bar Cinzano bekeken. (Overigens zonder daar een glas wijn te  drinken) was nog te vroeg!! Het is een begrip in Valparaiso en de buurtbewonders komen hier voor de tango en  Chileense muziek. Ook bevindt zich hier het hoofdkwartier van de marine. Ook Charles Darwin is hier geweest. De bekende dichter en nobelprijswinnaar van Chili, Pablo Neruda, heeft hier zijn huis wat tegenwoordig een museum is. ik ben er ook geweest, heel speciaal en ook een spectaculair uitzicht vanuit zijn bed over de baai. Ik ga zijn huis in Santiago ook nog bekijken en zal er een foto van maken.

Er is nog een heel oud kabelbaantje in gebruik. Als je daar woont kun je er absoluut niet van buiten omdat alles zo enorm steil gebouwd is. Volgens de verhalen is dictator Pinochet hier geboren. Ik heb wel een mooie muurschildering van Allende gezien. Helaas is hij door het leger van  Pinochet vermoord.

in de middag nog een uurtje naar het strand geweest, maar om 20.00 uur stond de jeep alweer klaar met Werner, Paola en een vriend, Kristian.

 We hebben eerst een prachtige tocht langs de kust gemaakt een heel eind richting het noorden. Sommige plaatsen leken echt op die langs de Middellandse zee in Frankrijk, zoals, Nice, Cannes en Monaco. Prachtig gezicht en mooie zonsondergang. Met tegen de rotsen aanslaande hoge golven. 

daarna naar een heel authentiek cafe/restaurant http://www.la Flore de Chili. Deed erg Frans aan voor mij.  veel oude fotoos en een rommelig interieur. Maar geweldige sfeer. En heerlijk eten. Eerst een mojito en daarna diverse wijnen en tot slot weer een Tiramisu met likeur. En voordat ik het in de gaten had, liepen we zomaar het casiono binnen. Daar opnieuw begonnen met een cocktail en toen achter de roulette tafel.,ik heb er niet veel verstand van en hield me behoorlijk in met het smijten van Pesos op de tafel, maar Kristain heeft er toch wel vele leuke bedragen uitgesleept. Om o4.00 uur rolde ik doodmoe in mijn bed.

je kunt je voorstellen dat het niet echt fijn was mijn ogen te openen vanochtend, maar het moest toch. Ik wilde nog een paar uur naar het strand, en moest ook mijn tas pakken.om 15.00'uur met de bus terug naar Santiago en met de metro naar mijn hotel. daar zit de rest van de groep ook. Ik heb hen nog niet ontmoet, dat zie ik dan morgen wel tijdens het ontbijt. Het is de bedoeling dat we morgen gaan fietsen en morgennacht gaan  we 12 uur rijden. Dat wordt het begin van onze gezamenlijke reis.

tot zover, liefs van Annette