Van Puntas Arenas via Ushuaia tot aan El chalten Argentinie

14 januari 2014 - Pucón, Chili

Vandaag alweer 13 januari en opnieuw geprobeerd contact te leggen via internet. Het gaat tamelijk problematisch, maar alla.... Even een paar dagen terug in de tijd. Ben nog vergeten te vertellen dat we bij de Mapuche indianen geweest zijn, we kregen een hele goede uitleg over hun oorsponkelijke leven en een Indiaanse vrouw met haar man lieten ons hun hut zien . Ik was de gelukkige!,! Ahum.... Om gekleed te worden in originele Indiaanse kleding samen met Dick. Wel lachen. Later ging de man met ons een partijtje hockey spelen met oude takken en een balletje tot slot kregen we daar nog iets te proeven van hun lekkernijen zoals speciaal gebakken brood en wat dipsaus en een drankje. Was toch wel interessant, hoewel de Mapuche cultuur aan het verdwijnen is en de meeste Indianen inmiddels een familie hebben door te trouwen met niet indianen. Nadat we Puerto Varas ofwel de stad der rozen achter ons gelaten hebben, zijn we gevlogen naar Punta Arenas Dit is de meest zuidelijke stad van Chili en ligt aan de straat van Magellanes. Je weet wel, vernoemd naar die Portugese ontdekkingsreiziger. Deze stad heeft niet veel indruk op me gemaakt, wel wat aardige fotoos gemaakt.Er zijn diverse verlopen bars met zeelieden die genieten van een whisky of een pisco, ( is wel erg lekker)en oude mannetjes op bankjes die beschutting zoeken tegen de wind of met hun wollen muts over hun ogen getrokken zitten te slapen. Er was eens een boer die het bedacht om hier 100 schapen naar toe te brengen, en in een mum van tijd was zijn kudde uitgegroeid tot duizenden. En dat heeft hem geen windeieren gelegd, want hij kon de wol goed verkopen en het lamsvlees was heerlijk aan het spit. zo onstond hier in die dagen deze schapenteelt industrie. Helaas kwam er een einde aan de goede tijden van Punta Arenas, omdat begin 20e eeuw het Panama kanaal gegraven werd en de scheepvaart dus niet meer helemaal om Cape Hoorn hoefde te varen. ( tussen de Atlantische en Grote Oceaan )Heb trouwens nog wel over het kerkhof met de prachtig versierde graven gelopen. Echt iets aparts. Er liggen veel van de oude kolonisten begraven en ook veel slachtoffers van schipbreuken uit lang vervlogen tijden. En de talrijke eilandjes voor de kust zijn de onderbrondse toppen van onderzeese bergen. Dit komt van de voortzetting van de Andes die hier in zee is weggezakt. Vandaag dus grotendeels een reisdag. De volgende ochtend heel vroeg in de bus en zijn we vanaf Punta Arenas naar de meest zuidelijke stad ter wereld gereden. Namelijk Ushuaia. Maar voordat we daar waren moesten we wel een bustocht van 12 uur maken. Het was een zeer lange maar toch ook wel beetje spectaculaire rit over de desolate PAtagonische vlakte. Op een gegeven moment moesten we de straat van Magellanes oversteken. Op dat moment had je het gevoel van windkracht 12. Ik heb gehoord dat de windsnelheid zo'n 120 kilometer per uur was. Ongelooflijk harde wind en ruw water. Maar wel spectaculair. Daarna moesten we ook de grens over tussen Chili en Argentinie. S avonds had je dus echt het gevoel het eind van de wereld bereikt te hebben. Ushuaia ligt op Tierre del Fuego oftewel Vuurland . Vuurland is de door wind en woeste golven geteisterde zuidelijkste punt van zuid Amerika en biedt een ongelooflijke verlatenheid. Toch is dit juist weer de grootste aantrekkingskracht om juist hier naar toe te gaan. Temeer als je je bedenkt dat aan de overkant van het water Antarctica is. Toen Magellanes met zijn schuit door de zee - engte voer, zag hij vanaf het land allemaal vuurtjes en rook opstijgen. Daarom noemde hij dit stuk land rookland, maar later heeft een of andere Spaanse koning dit veranderd in een meer romantsiche naam, vuurland. Ushuaia ligt aan het Beaglekanaal, waar Darwin met zijn schip de Beagle doorheen gevaren is toen hij dit allemaal ontdekte. Hier is een ongerepte natuur met prachtige flora en fauna. We hebben een boottocht gemaakt en veel vogels en zeeleeuwen gezien en prachtige korstmossen. Echt een hele leuke dag. Dit is echt een leuke toeristenplaats met heel veel winkeltjes en hele leuke restaurantjes. Ook diverse musea en hier heb ik gisteravond een enorme King Crab gegeten. Echt verrukkelijk. Men viste hem voor me uit het water en heeft hem in de keuken tot hapklare brokken verwerkt. Heerlijk samen met een prima glas wijn natuurlijk. Gisteren ook nog een pittige maar opnieuw prachtige wandeltocht gemaakt met veel geklauter langs boomstronken, rotsen, strandjes en eilandjes met pinguins en zeehonden.de tocht ging langs het Beaglekanaal door het Nationale park van Tierra del Fuego.hier is ook een postkantoor waarin een oude man met een enorme snor zit. Hij zet speciaal voor jou een stempel in je paspoort en plakt er en passant nog even een foto van hemzelf bij. Hoezo Narcistisch??.mAar wel enig... Vandaag om 11.00 uur naar vliegveld om te vliegen naar El Chalten. Helaas is er een staking onder vliegtuigoersoneel, dus urenlange vertraging. Gelukkig heeft de gids een busje geregeld terug naar het stadje dus nu kan ik nog even kopje koffie drinken bij : http://www.tantesara.com en proberen of wifi werkt. Groetjes en kus voor mijn lieverds en mama en Ditje. Verstuurd vanaf mijn iPad Verstuurd vanaf mijn iPad

Foto’s

1 Reactie

  1. Hans:
    16 januari 2014
    Heel toepasselijk dit reisverhaal, terwijl ik zijdelings naar Floortje Dessing zit te kiken die verhaalt over waar jij ook over schrijft. BIJZONDER !