Fietsen in Santiago

Inmiddels is het alweer maandag en. Omenteel probeer ik mij. Stijve spieren te o tspannen in een thermaal bad.
Maar laat ik beginnen bij het begin. Mijn laatste uren in Vina del mar nog heerlijk aan het strand doorgebracht. En voor het kopen van heerlijke broodjes een bakkerij binnengestapt. Toen de bus genomen terug naar Santiago. Met de metro vanaf het busstation naar mijn hotel gegaan. Metro was een hele tour, omdat er geen roltrappen zijn en ik mijnz ware tas een paar keer van beneden naar boven en andersom moest sjouwen. Ook een heel gedoe om door een draaipoortje te komen. Maar... Altijd wee mensen die behulpzaam zijn. Erg aardig. In hotel rustig gegeten en op tijd naar bed. Helaas geen wifi!!
De volgende ochtend een paar mensen van de groep ontmoet en Michelle onze reisbegeieidster. Een aardige meid. Met een klein groepje de hele ochtend met gids door stad gefietst. was ontzettend leuk. Ik heb voor der est van de dag mijn fiets gehouden en een hele grote (Te ver weg)en te zwaar) fietstocht gemaakt in mijn eentje. Was toch wel zeer de. Oeite waard. Heb ook hier het huis van Pablo Neruda bekeken. Hij heeft al zijn huizen ngenoemd naar de vrouwen waarmee hij getrouwd is geweest en dit huis heet: la chascona. Vernoemd naar Mathilde met haar wilde haardos.rond 20.00 kregen we een briefing en werden we naar een enorm groot busstaion gebracht waar we over gestapt zijn in de nachtbus die ons naar Pocon zou brengen.prachtige bus met hele luxe stoelen die je als bed kon uitklappen. Heb de hele nacht heerlijk geslapen en rond 08.00 uur smorgens waren we in Pocon. Het hotel had uiteraard de kamers nog niet vrij, dus hebben we ons op een grasveldje voor het hotel even omgekleed voor een zware wandeling. Je kunt je voorstellen wat een komisch gezicht dit was, allemaal mensen die elkaar nog niet goed kennen, zomaar op straat in onderbroek en beha verkleden. Hilarisch!! Daarna naar een super leuke Konditorei voor een heerlijk ontbijt. Gelijktijdig een leuke kennismaking.groep lijkt me goed te voelen. pocon lijkt een beetje op een wintersportdorp in Alpen gebied. Vele houten huizen, winkels met outdoor spullen en een prachtig uitzicht op de enorme vulkaan de Viccarica. In het dorp zijn verschillendes toplichgen met verschillende kleuren die aangeven of er gevaar is als de vulkaan rommelt. Maar nu is het een prachtig gezicht met haar grote besneeuwde top. Enfin, de wandeling ging gebinnen en we hebben 6 uur flink gewandeld. Ik vond het tamelijk zwaar ( en met mij gelukkig ook nog vele anderen), temeer daar het alleen maar een stijgen was naar een hoogte van 1400 meter. Strompelen over boomwortels en alles ongelijk met af en toe hele grote stappen nemen om op houten plankjes de trap te nemen. Best pittig dus maar beslist de moeite waard. We waren pas rond 20.00 uur terug in hotel, vies, bezweet en stoffig. Dus een heerlijke douche genomen, ik had nog een broodje in mijn tas, en om 21.00 uur sliep ik als een roos.
Vanmorgen, had ik gelukkig internet en omdat de vulkaan in dikke mist gehuld lag, ging de wandeling naar de top van de Viaricca helaas niet door. Jammer, want de afdaling kon je dan met een soort slee maken. Had me ook wel leuk geleken. Enfin, nu dus lekker in thermale baden, mijn spieren wat laten ontspannen en dit verhaaltje schrijven. Ook leuk dus. Iets anders wat helemaal niet leuk is: in de middag vlak voor ons vertrek uit Santiago kwam er een grote smog opzetten. Dit werd veroorzaakt door een bosbrand, zelfs vandaag zag ik op tv dat er enorme grote bosbranden rondom heel Santiago zijn ontstaan, mede door de sterke wind is het vuur overgeslagen. Vele tientallen hectares bossen en huizen zijn verbrand. Erg triest. Vanavond gaan we met de groep naar een grote bbq ergens op een boerderij. Maar nu eerst genieten van badje. Adios. Zodra ik ergens contact heb met wifi, zal ik berichtjes sturen, maar lukt dus zeker niet elke dag. Ook niet via whatsapp....