Een tweede kans

22 januari 2014 - Nationaal park Torres del Paine, Chili


Na 2 dagen in de eerste refugio te hebben doorgebracht, vanmorgen vroeg op pad om per boot naar de volgende te gaan. Het is een heel gedoe, een krakkemikkige catamaran, vol gepakt met mensen, rugzakken en tenten en slaapzakken,stinkend naar benzine, en vele trappetjes om uiteindelijk aan boord te komen, hoezo vakantie?? Maar de overtocht was mooi over het meer met uitzicht op de Torres. We komen nu aan de achterkant en bereiken de refugio Campamento Grey, bij de Grey gletscher. Jawel, beklommen, meer dan 16 kilometers stijgen en dalen, ik was helemaal kapot 's avonds. Maakte dus ook niet uit dat we weer met zijn zessen op een kamer in stapelbedden sliepen, ogen dicht en snurken maar.
Het was hier koud en kil, heel erg druk met honderden mensen en slechts 2 douches voor de dames, waar dan ook nog koud water uit kwam. Niet echt leuk dus. En dan die eeuwig voortdurende loeiharde wind..... Maar de tochten om te lopen waren prachtig, en daar gaat het dan ook om. Na 2 dagen, opnieuw verkassen, en aan de overkant van het meer wachtte onze privebus om ons naar een typische Patagonische Estancia te brengen.
Het was echt een reisdag, onderweg nog naar een pinguin kolonie geweest, Seno de Otway, en even door Porto Natales gewandeld. 
De stadjes maken niet echt veel indruk op me; de etalages liggen vol met kleding of spullen die wij al in geen 25 jaar meer gezien hebben, de mensen zijn dus ook zo gekleed en de huizen zien er een beetje haveloos uit. Het weer speelt hier wellicht een grote rol in. 
Maar toen.....  Vanuit de bus zagen wij heel in de verte witte huizen met rode daken. In de wijde omgeving was niets anders te zien dan pampas, pampas en pampas. Onbegrijpelijk hoeveel land hier is. Zonder huizen, zonder mensen. el Fin del Mundo!
We komen dichterbij en naderen de Estancia Rio Verte, waar we 2 nachten zullen verblijven. Wat een prachtig onderkomen.
Het huis is al meer dan 100 jaar oud en ziet er perfekt onderhouden uit. mooie eikenhouten balken en vloeren en veel is nog in originele staat. Ik krijg weer een eigen kamer met een mahoniehouten toiletkastje met wastafel en een heerlijk bed. De vrouwen rennen door de gangen om alle kamers te bekijken, want iedere kamer is verschillend ingericht. Hilariteit natuurlijk.
Maar dan aanschuiven voor de lamsbarbeque. Hmmmm echt heerlijk  en heel erg gezellig. In een grote ruimte brandt een enorm open haardvuur met een groot spit en in de hoek staat nog een kleinere houtkachel bij de zithoek. Dit was echt een hele leuke avond, lekker gegeten, genoeg wijn gedronken, en vele verhalen verteld.